Obaj pisarze kreują w swych powieściach mroczną i brutalną wizję Rzeczypospolitej XVII i XVIII wieku. Z jej zaściankami, zwadami i karczmami pełnymi rębajłów, gotowych sprzedać szablę temu, kto więcej zapłaci. Miesza się w ich książkach fantastyczny świat wierzeń ludowych tamtego okresu z polityką. Moim zdaniem pisarze ci stworzyli nową jakość i nowy styl w literaturze "sarmat-fantasy". Książki ich odzwierciedlają specyfikę społeczeństwa szlachty polskiej tzw.: sarmacji, pokazują niedoskonałości i atuty Polaków. Czarny humor i cięty dowcip w połączeniu z brutalnością świata przedstawionego nadają pikanterii ich twórczości, a wplątane w fabułę wątki fantastyczne sprawiają że ich powieści są niepowtarzalne, jedyne w swoim rodzaju. Polecam "Szubienicznika" J.Piekary, "Opowieści z dzikich pól" J.Komudy. Oraz inne ich powieści i opowiadania. Naprawdę warto przeczytać ich książki, bo znaleźć w nich można też wiele prawd o polityce i mentalności polskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz